تا زنده بود؛ زیر سایه همت و بزرگی اش، هر چقدر که خواستید؛ سود بردید. حالا که رفته؛ زیر سایه اسمش مشغولید..

چه گوارا است که با لحظه هایی رو به رو شوم که تنها از تو بگویم و شکر این همه نعمت های بیکرانه ات را بجا آورم و چه شیرین است هم آغوش شدن با آن دقایقی که بتوانم فقط تو را به تماشا بنشینم و آن همه نشانه های آفرینشت را دریابم.

پس عنایتی فرما تا حضور یادت را در دلم جاودانه کنم؛ شاید نور بصیرت به شوق هم کلامی با تو دیدگانم را در برگیرد.

.